مسجد روستای زرگر

مسجد روستای زرگر

 

مسجد قدیم روستای زرگر تقریبا در وسط روستا  و کنار بلاغ ( چشمه) و با خشت ساخته شده بود. در سال های اخیر این مسجد توسط آقای امامعلی  ( علامه) غریبی  پسر عموی اینجانب  با کمک و یاری  اهالی  روستا که در شهرها ساکن هستند  باز سازی شد.  امامعلی (علامه)  اصول ساختمان سازی  و مهندسی  را در باز سازی  مسجد  رعایت نموده است . ساختمان مسجد از 4 قسمت اصلی  تشکیل شده است.

1.      رواق یا دهلیز و کفش کن که در آن قسمت قبل از باز سازی تابوت چوبی نگهداری می شد. ترس بیشتر بچه های روستا علی الخصوص بنده حقیر از مسجد به خاطر همین تابوت بود. اما این ترس دلیل بر آن نبود که مسجد را از زندگی خود حذف کنم. ( به یاد دارم که معلمان روستا از جمله آقای عبدالرضا کریمیان و آقای میرزایی که معلم روستایمان بودند ، بچه های مدرسه را تشویق می کردند که به مسجد بروند و در آنجا نماز بخوانند ، این بنده حقیر موذن مسجد بودم و بالای مسجد رفته و هر غروب اذان مغرب را می گفتم).

2.      محل اصلی مسجد  جهت عزاداری ، سینه زنی ، روضه خوانی  ، مرثیه خوانی ،  سخنرانی و موعظه  و... انجام می شود.

3.     آشپزخانه  یا آبدارخانه برای پذیرایی از میهمانان حضرت اباعبدالله الحسین در این محل آماده سازی می شود.

4.      شیستان : شبستان در طبقه دوم و روی آشپزخانه قرار دارد . بانوان روستا جهت عزاداری و شنیدن  روضه ، مرثیه و سخنرانی در این محل جمع می شوند. شبستان تقریبا نیم طبقه محسوب می شود و قسمت بالایی دیوار سمت  محل اصلی مسجد باز است و از آنجا عزاداران حسینی را مشاهده می کنند.