شبیه خوانی سال 92 روستای زرگر

مراسم تعزیه و شبیه خوانی  محرم  1392  روستای  زرگر      

همه ساله در دهه اول محرم مراسم تعزیه در روستای زرگر  برگزار میشود . ( لازم به یاد آوری است  بعد از  چند سال  متوقف  این مراسم  دوباره از سر گرفت ) تعزیه خوانان که همه آنها از اهالی  روستای زرگر  هستند ( بزرگ شده در زرگر و یا فرزندان  اهالی روستا  که از شهرهای مختلف از جمله تهران مراجعه کرده  و این روز را در روستا برای تعزیه  حضور داشتند و نقش های شخصیت های واقعه کربلا را  بازی کردند.  امسال بنده حقیر در این مراسم حضور داشته و ذوق و شوق  همه اهالی روستا را از نزدیک  برای اجرای تعزیه و شبیه خوانی  مشاهده نمودم . از همه کسانی که در این مراسم حضور داشتند و ایفای نقش نمودند از طرف اهالی روستا  تقدیر و تشکر می نمایم ). تصویر  فوق در سال 92  از تعزیه در  روستا گرفتند شده است . مراسم تعزیه محرم 1435 مصادف با آبان 92 در این روستا  که به  مسجد قمر بنی هاشم علیه السلام نامگذاری شده برگزار شده است  که جمعیت  بیشتری  نسبت به سال های گذشته در مراسم حضور داشتند . احسان  و نهار  این روز  را آقایان ظهیر قلی زاده  و امامعلی (علامه) غریبی  (  این مراسم  روز هفتم  امام  برگزار شد.)  به عهده داشتند و به صورت شراکتی  نهار این مراسم را تقبل کردند.   (خداوند  ذخیره آخرت  آنها  قرار دهد)

در این مراسم برای  500 نفر غذای بسته بندی شده  در ظروف یکبار مصرف آماده  و در داخل مسجد قمر بنی هاشم  (ع) از میهمانان پذیرایی نمودند. اما ازدحام جمعیت  افزون بر آماری بود که در نظر گرفته شده بود. و حدودا 600 نفر مهمان داشتند. از همه روستاهای اطراف روستا و حتی از روستاهای  منطقه ارشق نیز در این تعزیه خوانی حضور داشتند.

در روز عاشورا شبیه خوانی و تعزیه در روستا اجرا می شود. در این تعزیه که نمایشی است از واقعه کربلا به دست افراد روستا که هر یک نقشی از شخصیت های اصلی را بر دوش دارند. این نمایش نوعی نمایش مذهبی و سنتی  است و بیشتر درباره کشته شدن حسین بن علی (ع) و مصائب اهل بیت است. 

افرادی که در روستا  نذر  داشتند که سیاه امام حسین را بپوشند  و نیز آنهایی که جزء دسته زنجیر زنان بودند چند روز مانده به اول محرم پارچه سیاه بلندی را به نشانه فرا رسیدن عزای حسینی بر سر می بستند که طرز درست کردن آن به این صورت بود :  طول پارپه 1متر الی 1.20 سانتیمتر را انتخاب کرده و سر آن  را  گره  می زدند  و به فاصله دور سر گره دوم را اندازه   گرفته  و می زدند . سر را با آن  پارچه سیاه می پوشاندند.  لازم به ذکر است که  هنوز هم در بیشتر مناطق  آذربایجان مرسوم است  که چنین  سرپوش سیاهی  و نیز لباس سیاه بلندی را  می پوشند.  همچنین   قبل از فرا  رسیدن  ماه محرم پرچم  سیاه امام حسین  بر زمین زده  و طشت گذاری  می شد.

هیات تعزیه خوانان  سال 1392  در روستای زرگر  از خانواده های  بابایی ، ایمانعلی خلیلی ،  رسول رجبی  و  خواهر زاده های  رسول رجبی  ، فرزندان  حبیب  بیدار ( حبی) و دیگر  عزیزانی که این بنده حقیر به دلیل عدم ارتباط  با آنها  و عدم شناخت کافی  نام آنها را از قلم انداختم . امیدوارم که به بزرگی خودشان این بنده را ببخشایند