قزل قیه سی

معرفی دره ی  قزل قیه سی

 

 قزل قیه سی : قزل قیه سی دره ای ما بین ابراهیم درسی و گوری دره است.

این دره از سرباز بلاغی  شروع شده و به ابتدای دره های یوشان درسی و اکبر عسگر  منتهی می شود.

در دره ی قزل قیه سی  در طول سال همیشه آب جاری است . پر آبی و کم آبی این دره در طول سال نسبت به فصل های سال متفاوت است.

در قزل قیه سی سه قطعه سنگ و یا بهتر بگوئیم صخره وجود دارد که ارتفاع آن به ۴۵ الی ۵۰ متر می رسد. این سه صخره بلند در کنار هم و بصورت مجزا  می باشد.

دلیل اینکه به این قطعه سنگ ها  قزل قیه سی می گویند این است که این کوه به رنگ سرخ است . اما سرخی آن چشم گیر نیست. سرخی این کوه خیلی کم است که آن هم توسط گل سنگ ها ، سرخ شده است.

از ابتدای این دره تا انتها توسط اهالی روستا و کسانی که در این دره زمین زراعی دارد درخت کاری شده است. آخرین درخت  این دره که از آن به بعد یوشان درسی  شروع می شود درختان حاج قلیچ خان غریبی است. این دره یکی از دره های پر درخت  روستا محسوب می شود.