معرفی سرباز بولاغی

سرباز بلاغی زرگر دیکداش

وجه تسمیه:     سرباز بلاغی ، سرواز بلاغی

به این جهت سرباز بلاغی یا سرواز بلاغی  گفته می شود ، که در این محل قنات وجود دارد. انتهای قنات که آب قنات از زمین  سر باز  می زند ، محل خروج آب از قنات را سرباز بلاغی نامیده اند.

 

 پرآب ترین چشمه ی روستای زرگر  ، سرباز بلاغی است. سرباز بلاغی قناتی است که در زیر زمین حفر شده است. چند چاه که از زیر زمین به هم پیوسته است و از پیوستن این چاه ها قنات تشکیل شده است. در اصطلاح به این چاه ها ویل ( چاه عمیق)می گویند.

در دهه شصت این قنات لای روبی ، و آب  این قنات نسبت به گذشته پرآب تر شد.  

سرباز بلاغی محل تجمع اهالی از جمله چوپانان ، جوانان و نوجوانان برای آب تنی و شنا بود. هر روز ظهرها چوپانان گاو و گوسفندان خود را برای سیراب کردن آنها به این محل مراجعه می کردند، و بعد از سیراب ، حیوانات خود را در همان محل برای استراحت نگه می داشتند؛ بعد از گذشت 2 الی 3 ساعت استراحت ،آنها را برای  چرا به جاهای دیگر می بردند.

آب دره های گدیک ، باش بلاغ ، قره آغاج ، قوری دره ، قزل قیه ، یوشان درسی ، اکبر عسگر و ... بعضی ها زیر زمینی و بعضی ها روی زمینی به سرباز بلاغی ملحق می شوند. این محل یکی از محل های مهم روستا می باشد. سرباز بلاغی محل سوق الجیشی روستای زرگر است. راه روستا و جاده خاکی از این محل عبور می کند و روستاهای گرمی و مغان را به روستاهای مشگین شهر  متصل می کند.

 

در سمت غرب سرباز بلاغی 2 باب قهوه خانه موجود بود که آثار و بقایای  آن به جای مانده است. این قهوه خانه ها در فصل عبور عشایر  و دیگر وسایط نقلیه به ییلاق و قشلاق که از مشکین شهر و سبلان به دشت مغان و بالعکس رفت و آمد داشتند. این قهوه خانه ها برای آنها سرویس صبحانه ،نهار ، شام ، چای ، نوشیدنی ها و دیگر تنقلات ارائه می دادند. اوج رفت و آمد و شلوغی جاده ، اوایل فصل بهار به سمت ییلاق (سبلان) و فصل پائیز به سمت قشلاق( دشت مغان) بود. این رفت و آمدها برای کاسبان این قهوه خانه مثمر ثمر بود.