شعر رضا غریبی در املش- لنگرود- لاهیجان
يكشنبه, ۳ خرداد ۱۳۹۴، ۰۹:۴۸ ب.ظ
شعر رضا غریبی در املش- لنگرود- لاهیجان
بالاترین نقطه جنگل - سمت تابستان نشین املش
بهار نارنج
از سرِ شاخه ی احساس بهار
عطر گل نارنج
به خدا نزدیک است
خواستم
دست بر پیشانی دریا بکشم
پای بر جنگل احساس بهار
بکشم از دل نارنج بهار
راز خوشبختی را
دست بر حاشیه ی ابر نجابت بردم
ابرها شاد و لطیف
دلشان دریا بود
و در آن قله ی املش
باز دستان خدا را دیدم
بر شانه ی جنگل پر بود
عطر گل نارنج بهار
همه جا
پیدا بود.
شعر از : رضا غریبی 25 اردیبهشت 1394 - املش - لنگرود - لاهیجان
- ۹۴/۰۳/۰۳
آقا ی غریبی خوب میگردی آ ، ما را باش دلمون همیشه برای شما میسوخت و فکر می کردیم دایماً در این کتابخانه و یا در آن کتابخانه هستی .