غزل مثنوی زیر از رضا غریبی در خصوص حضرت محمد مصطفی (ص)

غزل مثنوی زیر  از رضا غریبی در خصوص  حضرت محمد مصطفی (ص)

 

(( فروغ  دلها ))

           کنار   مکه   ،   غار  نور   ،  در  آن   یاد   خدا   پر   بود     

                                                       حرا   یک  معتکف  گاه  از  ،  مناجات  و  دعا  پر   بود

            رجب  دربیست و هفتم روز، چه روزی بود ، محشر بود

                                                        مقدس   روز  مبعث   شد ،  فرشته  در  حرا   پر  بود

              مَلَک  آن  پیک  ارسالی  ،  به  دست  برتر از  خود   داد

                                                        به  هر  جا  چشم  می دوخت  ،  نشانی  از  خدا  پر  بود

              به  نرمی بر محمد(ص) گفت : بخوان ، خواندن  نمی دانم

                                                        بخوان     با   ایزد   یکتا  ،   چگونه   و   چه   را   پر  بود

              ندای    جبرئیل   آمد   ،   حرا   را   روشنی    بخشید

                                                           به اطرافش نظر انداخت ، محمد (ص)  آن  مَلَک را  دید

                نمودش شرحی از  واقع ، هر آنچه  در حرا  می دید

                                                              ز  ترس  و حیرت  و لرزه ،  عبایی را به  خود  پیچید

                 مَلَک   پیک   الهی  گفت  :  عبا  پیچیده   بر خیزید

                                                                کنون وقت  هدایت شد،  بتاب ای  بر تر از خورشید

                  مَلَک   رسم   مسلمانی  ،  به   پیغمبر   سفارش  کرد

                                                             نخستین   حکم   این  بود  ،  نمازی     بر   خدا    آرد

                   محمد  (ص)  از سر حیرت ، سراپا  لرزه بر تن داشت

                                                              نهال عصمت واسلام ، که باید سینه ها  می کاشت

                   فرا  خوانَد  ،   خلایق   را   ،  به  دین  لایق   انسان

                                                               زمانی  که  جهان  یکسر  ، ز  نادانی  ، جفا  پر  بود

                                                               رضا غریبی  به تاریخ    25 / 5 / 1383